Kolumbijska poezja w Galerii Wzgórze

Carlos Vásquez-Zawadzki to profesor Uniwersytetu del Valle w Kolumbii, współpracujący również z Unniersytetem Javierana i Uniwersytetem Jorge Tadeo Lazano w Bogocie, założyciel, dyrektor i redaktor czasopism Poligramas, CaliArtes i Plumadas (on-line), założyciel grupy teatralnej „Teatro abierto”. Jest autorem tomów poezji, m.in. Diario para Beatriz, La oreja erótica de Van Gogh, Sol mordido en la naranja, Tiresias y su cayado, Amares. Jego dzieła zostały przetłumaczone na języki angielski, włoski, portugalski i hebrajski. Otrzymał międzynarodową nagrodę współczesnej krytyki literackiej Manuela Cofiño.

W otoczeniu obrazów Ryszarda Krechuta poeta odczytał kilka swoich erotyków, omawiając przy okazji własne rozumienie poezji erotycznej, postrzeganą przez pryzmat ciała zakrytego, które w swoich utworach metaforycznie odkrywa. Opowiadał o poezji i jej roli, a także roli poety we współczesnym świecie. Mówił również o innych poetach, swoich doświadczeniach, licznych podróżach, będących inspiracją dla jego twórczości, a także o muzyce, zwłaszcza muzyce Fryderyka Chopina, zajmującej ważne miejsce w jego życiu.

Szczególnie interesująca była opowieść Carlosa Vásqueza-Zawadzkiego o polskim przodku – inżynierze, który w połowie XIX w. wyjechał do Kolumbii budować kolej. Przodek ów, przed wyjazdem do Ameryki Południowej, podczas pobytu we Francji zawarł znajomość z Fryderykiem Chopinem i Adamem Mickiewiczem. Historia ta wraz z miłością do muzyki Chopina jest przekazywana w rodzinie Vásquezów-Zawadzkich od ośmiu pokoleń.

 

Próbkę swojej twórczości poetyckiej przedstawił również Carlos Dimeo Álvarez, związany od czterech lat z bielską uczelnią nauczyciel akademicki, pisarz, dramaturg i reżyser.